Lake Naivasha

31 juli 2008 - Naivasha, Kenia

De rit naar Nairobi was weer een plezierige, ondanks de slechte weg en de drukte. We kwamen heelhuids aan en wisten gelukkig ook al een hostel en dat zonder reisgids!
Nairobi is een echte wereldstad. Ik weet dat we dat ook van Dar es Salaam hebben gezegd, maar Dar es Salaam is een onderontwikkeld dorp vergeleken met Nairobi. Wolkenkrabbers, banken, alles geasfalteerd, stoplichten (die weliswaar genegeerd worden, maar toch) en het allerbelangrijkste: boekenwinkels! Het was zondag toen we aankwamen, dus we moesten een dagje wachten, maar maandagochtend hadden we dan eindelijk weer de Rough Guide in ons bezit! We hebben er maar meteen een dagje van gemaakt met een uitje naar het Nationaal Museum. Dus nu weten we alles van evolutie en 'rock art' (rots schilderingen, niets met muziek te maken).

Omdat we nog twee keer terugkomen naar Nairobi besloten we dat een dagje voorlopig wel genoeg was en de volgende dag zijn we in een minibusje naar Lake Naivasha gesprongen, onze eerste stop in de Keniaanse Rift Valley. Zoals de naam al doet vermoeden is Lake Naivasha een meer. Verder niet zo heel bijzonder, maar vlakbij dat meer ligt een grote vulkaankrater en een nationaal park (Hell's Gate). Beide te bezoeken op de fiets! We wilden het beste voor het laatst bewaren en dus eerst de krater bezoeken. Nou, dat hebben we geweten. De krater was ver, de weg was slecht (zand en stenen) en de mountainbikes in niet al te beste staat. Maar het fietsen tussen de giraffes en de zebra's was de vermoeidheid en de spierpijn helemaal waard. De giraffes leken niet bepaald onder de indruk van ons en keken ons aan alsof we van Mars kwamen. Zelfs een theekransje tussen drie giraffes werd niet onderbroken voor ons...

Onze zere konten waarschuwden ons dat we niet meteen de volgende dag weer op het zadel moesten gaan zitten, dus namen we een dagje rust. We zaten op een zeer aardige camping, aan het meer. De camping leek wel een beetje op een dierentuin. 's Nachts nijlpaarden die door het hek heenbraken en vlak achter de tent kwamen grazen (scrunchscrunchscrunch) en 's ochtends vogels en apen die op en rond de tent heensprongen...Gezellig!

De volgende dag moesten onze konten er toch aan geloven en daar zaten we weer op de fiets, op naar Hell's Gate! Wederom een heel mooi park met grote rotswanden en rennende zebras, giraffes en wrattenzwijnen. We hebben ook een wandeling gemaakt in een kloof. Tijdens elke regentijd wordt de kloof dieper en we konden namen van mensen uit '92 op de rotsen lezen op een hoogte van ongeveer 5 meter va de grond. Ook waren er warm waterbronnen waar je een eitje in had kunnen koken (zeggen ze). De grond in Hell's Gate is zeker 340 graden. Er is dus ook een geothermische installatie gebouwd om al die hitte om te zetten in stroom. In de toekomst zal half Kenia hiervan kunnen genieten. Die wandeling was af en toe nog best lastig en ik kwam er niet helemaal droog uit...Maar leuk was het wel en ik mocht de stok van onze Masaai gids gebruiken...

Na de krater en het park hadden we alles wel gezien en was het tijd voor onze volgende stop: Lake Nakuru. Wederom een meer en maar een uurtje van Naivasha vandaan. We zijn nu in de stad Nakuru en hebben voor morgen een safari rond dat meer geboekt. Wie weet zien we weer leeuwen, of een luipaard...?
Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

1 Reactie

  1. Claude:
    3 augustus 2008
    alweer leuke dingen gedaan. Waar jullie hebben gefiest is wat anders dan de Flevopark. Ik kom er vandaan.
    kusjes.