Moshi

19 juli 2008 - Moshi, Tanzania

Ach, dit zal een klein berichtje worden, voor de verandering. Vanuit Lushoto vertrokken we 's ochtendsvroeg naar Arusha. Toen we in de bus stapten hadden we al een naar voorgevoel, maar toen de bus begon te rijden werden onze voorgevoelens bevestigd. Dit zou weer zo'n Zambia/Malawi experience worden en dat was wel het laatste waar we zin in hadden! Hobbelend, schuddend zaten we in de bus die werd bestuurd door een door hormonen overgenomen chauffeur. Elke auto/bus/vrachtwagen moest ingehaald worden, of het tegenkomend verkeer nu wel of niet gezien kon worden. Gedurende 30 minuten reed hij als een gek, alle verkeersregels overtredend, om dan een uur in een dorp stil te blijven staan om een ontbijtje te nuttigen en met een knappe dame te flirten, grrr! Na een klein uur besloten we om er in Moshi, 100km eerder, maar uit te gaan.

Moshi ligt tegen de Klilimanjaro (5000 ennogwat meter!) aan en zo konden we ook nog eens van die machtige berg genieten, dachten we. Ware het niet dat alle reisboeken vermijden te melden dat Kibo (zoals hij hier wordt genoemd) voor het grootste gedeelte van de tijd verstopt zit achter de wolken. We hebben hem dus niet kunnen bewonderen, helaas pindakaas. Jan-Lourens was ook niet echt lekker, dus Kibo beklimmen was helemaal geen optie. Voor het beklimmen van dat beest betaal je als snel 500 euro. De top halen is niet zeker vanwege de hoogte en alles hangt af van het humeur van je gids. Dus nee danku.

We hebben dus twee dagen heerlijk lopen niksen in Moshi, dat verder een heel aardige en relaxed stadje is. Geen woord aan vuil te maken.

Nu zitten we in Arusha. Vanuit hier wilden we de Ngorongoro Krater bezoeken en de jaarlijkse migratie van wildebeesten en zebra's zien in de o zo beroemde Serengeti. Na een aantal touroperators bezocht te hebben (ja ja, we worden eindelijk verstandig en boeken niet hapsnap meteen) werd ons duidelijk dat de Serengeti niet de moeite waard was...hoe gek dat ook mag klinken. Zonder migratie is de Serengeti eigenlijk een saaie grasvlakte. Het blijkt dat alle beesten nu in de Masai Mara zitten, in Kenia, dus die proberen we dan daar wel te zien. Nu doen we een hele leuke tour naar Tarangire NP (met in bomen klimmende leeuwen...!), Lake Manyara (flamingo's!) en de Ngorongoro Krater voor het luttele bedrag van - hou je vast - $150 dollar per dag per persoon! Oeff...weg budget. Maar ja, je bent hier nou toch, dachten we etc etc etc. Dus woensdag gaan we weer op pad voor een hopelijk fantastisch tripje! Hou de foto's in de gaten!

Foto’s

4 Reacties

  1. Anneke:
    21 juli 2008
    Volgens mij heeft Gino rijles gegeven in Afrika. Of zou hij daar zelf les gevolgd hebben.
  2. Claude:
    24 juli 2008
    donc vous n'avez pas pu voir les neiges du Kilimandjaro ! C'est une chanson chantée par je ne sais plus qui . Bien du plaisir dans votre randonnée, j'attends les photos avec impatience.
  3. mieke:
    24 juli 2008
    moi aussi! Je part en France demain matin et j'espere beaucoup des foto's et des lettres apres mon retour!
  4. Barbara:
    31 juli 2008
    Ja ja ja, allemaal smoesjes om Kibo niet op te gaan. Beetje luieren. Ik ben hier totaal niet over te spreken. Als jullie weer in NL zijn, schop ik jullie terug!