Lushoto

De busreis van Dar es Salaam was een verademing, vooral doordat een aantal standaardergenisjes afwezig waren. Zo vertrokken we op tijd, konden we zitten, viel de bagage er onderweg niet af, gingen er geen varkens mee en ga zo maar door. We kregen zelfs biscuitjes en cola onderweg. Het moet niet gekker worden!

Wat wel heel heel gek was, was dat we in Mombo uitstapten en dat ik ineens van uit een busje mijn naam hoorde schreeuwen. JAN... JAN... En er zat een meisje in dat busje dat ik helemaal niet herkende... Maar toen hoorde ik "from Guatalama!". En toen wist ik het weer: het was een meisje met wie ik bijna 4 jaar geleden in Guatemala een paar dagen had gereisd. Hoe toevallig?! We zijn dus met z'n drieen in een (zo kennen we Afrika weer) overvol minibusje de laatste 34 kilometer bergopwaarts gereden, en hebben 4 jaar roddels in een uurtje ingehaald.

Lushoto ligt midden in de bergen en op sommige plekken heb je fantastisch uitzicht over de laagvlakten van Tanzania. Vandaag hebben we een gids gehuurd en zijn we 5 uur gaan lopen naar het echte uitzichtpunt. Helaas was het wel een beetje bewolkt, maar zo af en toe kon je toch tussen de wolken door kilometers en kilometers ver kijken. Onderweg werden we continu nageroepen door de lokale jeugd tot een jaar of 5. 'Jambo' is de groet voor buitenlanders en 'picha' betekent dat ze op de foto willen. Nou, dat toetert nu nog in onze oren.

Morgen vertekken we naar Arusha, het hart van de Tanzaniaanse safari-industrie. Hier wordt het supertoeristisch en de reisgidsen waarschuwen al dat je bijna de bus uitgetrokken wordt door iedereen die je een safari wil verkopen. Dat wordt dus weer lachen.