Zanzibar

Zanzibar is wel een beetje wat we ervan verwacht hadden. Witte stranden met op de achtergrond wuivende palmbomen, kraakhelder groen water vol met vissen in alle kleuren van de regenboog, een stadje dat bestaat uit kronkelende steegjes en straatjes, balkonnetjes en deuren met sierlijk versierd hout en natuurlijk aardige, relaxte eilandbewoners die ons constant aanmanen ons toch geen zorgen te maken (hakuna matata)...

We kwamen hier aan het eind van de middag aan. Het hotel dat we in eerste instantie hadden uitgezocht was vol, maar Ali - die ons van de boot geplukt had - wist nog wel een ander leuk hotelletje, niet duur, hakuna matata. Bandari Lodge werd het dus. Ali kreeg zijn provisie en wij een mooie kamer. De volgende dag hebben we weer eens gedaan wat we al heel lang niet meer hebben gedaan: een georganiseerd toertje boeken. Nu moest het wel en het was het allemaal waard. De 'spice tour' bracht ons landinwaards naar plekken waar planten en bomen groeiden typisch voor Afrika en Zanzibar (ooit een nootmuskaatboom gezien?). Daarna mochten we allemaal soorten fruit proeven en kregen we lunch met als afsluiting een uurtje op het strand. Toch wel prettig als je zo de hele dag bezig gehouden wordt.

Op de terugweg kwamen we onze grote vriend Ali weer tegen. Toen we hem vertelden dat we graag een bootje met kapitein wilden inhuren om ons naar Prison Island - een eiland voor de kust van Zanzibar - te brengen  kwam zijn grote 'hakuna matata' glimlach weer tevoorschijn en voor 15 euro pp was het geregeld voor de volgende dag. Hij zou ons om negen uur ophalen bij ons hotel. Met 5000 shiling op zak liep hij weg...

Maar de volgende ochtend kwam hij inderdaad rond negen uur aanlopen en nam ons mee naar de plek waar de boten lagen. Hij had blijkbaar nog niet veel geregeld want iedereen die hij aansprak begon wild 'nee' te schudden. Voorzichtig vroeg hij ons of een halve dag op het eiland ook oké was, maar dat was het dus niet (hakuna matata wilde ik hem nog zeggen...). Dus dan maar naar een ander strandje waar ook veel boten lagen. Daar vond hij eindelijk iemand die bereid was ons voor een hele dag naar het eiland te varen. Nog even wat snorkels geregeld en hop daar gingen we! Prison Island is een privé eiland en we mochten dus niet overal komen. We mochten wel op het strand komen (heeeeerlijk!) en we mochten de schildpadden bezoeken en voeren. Die zijn daar ooit als cadeautje aangeland en zijn behoorlijk groot geworden. Grappig was dat ze bijzonder snel doorhadden welke toerist wel en niet interessant was en dan kwamen ze met een behoorlijke snelheid op je afgekropen...mooi. Na een tijdje luieren en een mager maaltje voor een exorbitante prijs was het tijd om te snorkelen. Vanaf de boot plonsden we het water in en hebben heel wat moois gezien, één barracuda, heel veel zeesterren en natuurlijk tropische visjes. Hartstikke mooi! Maar als je je duikbrevet hebt gehaald op het koraalrif in Australie ben je toch al snel verwend...Voor we het wisten was de dag om en gingen we huiswaarts. De wind was gaan waaien en het was nog best een ruig ritje terug. Ali zou ons opwachten met ons wisselgeld, maar die was natuurlijk vakantie aan het vieren met dat geld...grrrr! Die avond hebben we wel overheerlijk verse vis gegeten op de markt. Op stalletjes ligt de vis uitgestald en voor je het weet heb je een bordvol aangewezen en gaat het op de gril waarna je het heerlijk met je handen mag oppeuzelen. Een glaasje suikerrietsap met limoen en gember erbij maakt het compleet. Jammer dat het altijd een verrassing is wat je ervoor moet betalen, maar lekker is het wel!

Gisteren wilden we weer een stranddagje houden. Volgens het boek was de oostkust 'the place to be', dus stapten wij in een dalladalla (minibus) oostwaarts. Het strand was inderdaad ontzettend mooi en we hadden een heerlijk dagje kunnen hebben ware het niet dat het erg hard waaide. Na een stevige wandeling op het strand en een overheerlijke burger zijn we maar weer huiswaarts gegaan. De rest van de tijd hebben we op het net doorgebracht om onze LAATSTE vier weken eens goed te plannen. Er is nog zoveel te doen en te zien...!

Vandaag was het weer bewolkt. Dus om niet dezelfde fout te maken hebben we een boswandeling gemaakt in het enige natuurreservaat hier op het eiland. Daarvoor moesten we weer een dalladalla pakken, op de markt. Mooi, konden we meteen wat manderijnen inslaan. We hadden ze net gekocht toen we een hoop geschreeuw achter ons hoorden. Toen we ons omdraaiden zagen we een man heel hard voorbijrennen, gevolgd door zeker twintig/dertig andere mannen die hem uiteindelijk inhaalden en hem stevig in elkaar begonnen te trappen! Een dief, en omdat de politie hier wat laks schijnt te zijn nemen mensen het recht maar in eigen handen. Wat mij vooral schokte was het schijnbare plezier waarmee de arme dief gelynched werd...Sjaggerijnig, boos en helemaal klaar met Afrika stapten we in de bus. Gelukkig was het natuurreservaat erg leuk. 'Colubus' apen renden vlak voor onze neus de weg op en verder hebben we met een gids heerlijk door het bos gewandeld. Er zat zelfs een fietstochtje op gammele fietsjes bij naar het dichtbij gelegen mangrove bos.  Fijn!

En alsof het geluk ons op de hielen zat kwamen we Ali tegen toen we weer uitstapten op de markt! He, sorry, hij was nog twee keer langsgeweest bij ons hotel, maar had ons steeds net gemist en hij was echt niet van plan ons wisselgeld te houden, maar als we nou nog iets via hem regelden dan kon hij daar ons wisselgeld van aftrekken en dan kwam het toch nog goed, hakuna matata. Maar we wilden niets meer regelen want we gaan morgen weg en voor de boot hebben we de kaartjes al, ja dankjewel, en of hij dan ons wisselgeld niet bij de receptie van ons hotel kon achterlaten (hij had het natuurlijk niet op zak), hakuna matata? Ik ben benieuwd of we dat wisselgeld ooit nog zullen zien...Wel legde Ali ons uit dat die lynchpartij van die ochtend eigenlijk nog vrij mild was. Ze hebben hier ook wel eens iemand overgoten met petroleum en in de fik gestoken, omdat hij toeristen zou hebben beroofd en omdat toeristen de hoofdbron van inkomsten van Zanzibar zijn moeten dat soort zaken meteen afgestraft worden...hakuna matata!

Wij hopen dat het morgen minder bewolkt is zodat we nog een half dagje kunnen bakken op het strand, voordat we terug gaan naar Dar es Salaam. Vanuit daar nemen we de bus naar Lushoto, alwaar wij heerlijk gaan wandelen in de heuvels...Maar dat lezen jullie dan wel!