Nachttrein van Mbeya naar Dar es Salaam

We hebben het eens nageteld en we hebben nu bijna alle vormen van transport wel gehad (als je waterski's, slee en luchtballon niet meetelt...): vliegtuig, bus, pick-up truck, boot (en wat voor een), kano/roeiboot/mokoro, fietstaxi, en nu gingen we met de trein! Aangezien in Tanzania heel veel moslims wonen mochten we eigenlijk niet samen reizen. Het idee is dat een vrouw niet met vreemde mannen in een compartiment mag slapen. De reis duurde namelijk zeker 25 uur (voor 850 km...pfff). We moesten dus ofwel apart (Jan-Lourens bij de mannen en ik bij de vrouwen) reizen, ofwel alle bedden in een compartiment opkopen zodat daar niemand anders zou slapen. Nou dat waren er maar vier en samen-uit-samen-thuis dus dat laatste hebben we maar gedaan. Eerste klas, wel te verstaan.

'Boarding time' was om 12:00 uur en om 14:00 uur zouden we vertrekken. Toen we op het station aankwamen schrokken we wel even toen we de trein zagen. Superoude wagonnetjes, kapotte stoelen en ramen die er niet uit zagen alsof ze nog dicht of open konden. Kent iemand die oude 'couchettes' nog waarmee je naar Parijs kon? Nou, dat idee en dan veel krakkemikkiger...Maar na wat nauwkeuriger onderzoek bleek het allemaal reuze mee te vallen. Er was een restauratiewagen met een mannetje dat langskwam als het ontbijt-, lunch-, of dinnertijd was en het eten kwam brengen, er was een 'lounge car' met echte bankstellen, tafeltjes en een bar en de compartimenten zagen er helemaal niet slecht uit met dikke fluweelrode kussens en dikke dekens...mmmh, dat kon nog wel eens echt comfortabel worden! Natuurlijk was de derde klas wel even iets anders...Rond één uur mochten we de trein dan echt in. Er ontstond een soort stormloop op de deur en de twee mannen die de kaartjes knipten (met een perforator) hadden moeite om het rustig te laten verlopen. Iedereen wilde snelsnelsnel de beste plekken in de derde klas veroveren. Wij deden het iets rustiger aan. Onze wagon haalde het perron net niet, dus we moesten klimmen om in de trein te komen, maar toen zaten we ook lekker. Nog verbazingwekkender was dat we om 14:00 uur ook echt vertrokken, niet te geloven!

We zaten in de stoptrein en elke 20km  stopte de trein bij een station (meestal in the middle of nowhere, leek wel). Als het een beetje een groot station was werd de trein belaagd met mensen die van alles verkochten, echt van alles. We hebben knoflook gezien, uien, maar ook manderijnen, tomaten, houtwerk, plastic kammen en zelfs een roeispaan...handig in de trein! Kinderen renden langs om lege waterflessen te verzamelen. Volgens mij liep gewoon het hele dorp uit om de trein te bekijken. Die komt natuurlijk maar drie keer per week langs, dus het is een hele gebeurtenis. Helemaal als er in een trein vol zwarte gezichten opeens twee blanken tussenzitten. 'Mzungu! Mzungu!' (blanke! blanke!) werd er dan luid geroepen, meestal door de kinderen, gevolgd door 'give me...' (vul zelf maar in).

Onderweg kwamen we door het Selous game park en kregen nog heleboel dieren te zien. Olifanten, Giraffes, wildebeesten...zomaar vanuit de trein!

's Nachts was slapen wat ingewikkeld omdat de trein niet echt subtiel kon remmen en je dan bijna uit bed viel, maar al met al was het toch een hele ervaring.

We waren op tijd vertrokken. Maar we kwamen natuurlijk riant te laat aan. Zo herkenden we het Afrika weer! Op het station werden we meteen warm ontvangen door drie mannen die een taxi hadden. Na wat onderhandelen (moeilijk als je moe en gaar bent) werden we in een minibusje vol muggen naar een hotel gebracht. Een heerlijk hotel met eigen douche en wc en een tv met alleen maar zenders in het Swahili en vlak naast een moskee zodat we om kwart voor vijf uur 's ochtends opeens rechtop in ons bed zaten omdat de gehele stad opgeroepen werd voor het gebed... Aaah, welkom in Dar es Salaam! En dan om vijf uur begint het echt. Iets verstaan dat via een luidspreker wordt omgeroepen is ons in Afrika nog nooi tgelukt, maar nu we recht tegenover de moskee slapen met een Dolby Digital DTS Surround Super Blaster Stereo installatie op het dak, blijkt dat het toch mogelijk is. Nou ja, welkom in Dar es Salaam en ach, het duurt maar drie kwartier dus om kwart voor zes kan je weer gaan slapen!